صبوری

نه‌ام  از دل ، نــه از دلــبر خبر نـه

نــه از  آتش نــه خــاکستر اثـر نـه

نــه وی را مهر ما در دل، نه مارا

صبوری کـــردن و دوری دگــر نـه

نه او را سوی مـــــا گاهـی نگاهی

بریــــده دل ز مــا شاید، مگر نه !

نــه مـــا را سوز دل یک دم نشیند

خبر وی را هم از سوز جــــگر نه

نه تا وی می رسد دادم، نه از وی

اشاراتــــی ، پیامــــی مختصر نــه

گر ایــــن آتش چنین دامــن کشاند

نه می مـــاند ز مـا بال و نه پَر نه

نگوئیـــدم  سفر کـن تــــا نسوزی

به آتش می کشم خود را، سفر نه

مسعود رضایی بیاره