گُل اشک
بـــاد بــــا هلهله در زلف دنـــا مــی رقصد
لالــــه هم باده به کف پیش صبا می رقصد
چـــه شرابیست که در جــام هــوا ریختهاند
کــه به دامان دنــــا بی سر و پـا می رقصد
بلبل از شوق به هر شاخـه غزل می خواند
گــُل بـــابونه جــدا ، پونه جـــدا می رقصد
گریـه می آیـــدم از حــــالت چشمِ گُلِ اشک
سبحه در ساعـد و با دست دعـا می رقصد
گـــُل خرزهـــره ببینید ! همــان شیخ چمن
پـــای مـــی کــوبد و در زیر عبا می رقصد
سرِ پروانه سلامت کـه به گِــردِ سر شمع
شعله می نوشد و در بزم بـــلا مـی رقصد
مسعود رضایی بیاره
درباره این سایت