نسیم دنا

دنا

چـه نسیمیست ز بــالای دنــــــا مـــی آیـــــد

بـــــوی مینوست کــــه تا پـــای دنــا می آید

خُنَک آن لحظه که مه تابد و در خلوت شب

نغمــــــه‌ی چشمه ز پهنـــــای دنـــا مـی آید

ای نسیم سحــــر آهستــه بـــرو ، از نفست

بـــــــوی پیراهــــن و شولای دنـــا می آیـد

گــو نسوزید دگــــر عــود و نریزید گــُلاب

بـوی آویشن و گـــُل‌هــــــای دنــا مـی آیـــد

خوش ردائی غــزلم بر قد رعناست ، ولـی

ایـن ردا بر قـــــــــد رعنای دنـــــــا می آید

مسعود رضایی بیاره